«نه» به تولد دختر در هندوستان

12 زن بودیم که برای دومین روز بیرون از درمانگاه‌ تجمع کرده و روی برخی پلاکاردهایمان نوشته شده بود: «بگذاریم دخترهایمان زنده بمانند» اما پلیس ما را با باتوم کتک زد و «کشان کشان از محل دور کرد.» 3 تن به شدت زخمی شدند و «فکر می‌کنم دست یکی‌شان شکست.» این را اسمیتا گوپتا، هماهنگ‌کنندۀ ستاد مبارزه علیه تعیین جنسیت جنین می‌گوید. اما راجندرا کومار، معاون بازرس پلیس، بیان می‌کند: پلیس از آنها خواست تا آنجا را ترک کنند و «با خشونت برخورد نکرد.»

قانون پایان دادن به بارداری اجازه می‌دهد سقط جنین تا 12 هفتۀ نخست بارداری به هر دلیل و ظرف 20 هفتۀ ابتدای بارداری بنا به دلایل پزشکی انجام شود.

به ما گفته‌اند دکتر شارما ـ که متخصص سقط جنین در 3 ماهۀ دوم بارداری است ـ چند ماهی است که این کارها را انجام می‌دهد. وی حتی در 3 ماهۀ سوم نیز سقط جنین می‌کند. «این جنایت علیه بشریت است. این افراد فکر می‌کنند جنین دختر، انگل است اما اشتباه می‌کنند.» مردم محلی می‌گویند تا به حال 3 ـ 2 زن پس از مراجعه به این درمانگاه مرده‌اند. اما دکتر راهول شارما، رئیس درمانگاه گانش، می‌گوید: این سخن، خیلی مضحک است زیرا «من یک درمانگاه کثیف خیابانی را نمی‌چرخانم.»

در 2006م. لانست، یک ژورنال پزشکی انگلیسی، گزارش داد ظرف 20 سال گذشته حدود 10 میلیون جنین دختر در هندوستان سقط شده‌اند.

بیشترین علت برای توجیه سقط جنینهای دختر این است که پسر نان‌آور خانه و حامل نام خانواده است و ثروت خانوادگی را حفظ می‌کند، اما دختر نگرانیهایی را برای مادر و پدرش ایجاد می‌کند از جمله: بزرگ کردن، خرج تحصیلات و جهیزیه، سرانجام نیز تمام هزینه‌ها به سود فامیل همسر تمام می‌شود زیرا دختر پس از ازدواج «به خانۀ شوهر می‌رود.» تنها ایالتی که در هندوستان نسبت دختران به پسران بیشتر است، «کرالا» است که با وجود شایع بودن تهیۀ جهیزیه، خبری از سقط جنینهای دختر به گوش نمی‌رسد.